Sabah Kahvaltısı...

Konu: Sabah Kahvaltısı... C.tesi Ocak 17, 2009 10:50 pm

Kırmızı Perdelerin arasından hafifçe süzülen güneş ışıkları gözlerini aralamış, ve uyanmasına neden olmuştu. İsteksizce yataktan doğruldu. Kollarını açabildiği kadar açtı ve esnedi. Ellerini yumarak gözlerini ovuşturdu kısa süre sonra gözleri kızardı. Sıcacık battaniyesinden ayrılarak banyonun yolunu tuttu. R’ose malikanesinin buz gibi sularında yüzünü yıkadı ve açılabildi.Banyoda işini bitirir bitirmez tekrar odasına döndü. Odasının dağınıklığını gören ve dağınıklıktan hiç hoşlanmayan Alyssa hemen komidininin üzerinden asasını alarak odasına ”aklapakla” diye üfürdü. Odası seri bir şekilde toplandı ve Alyssa’nın yüzü güldü. Daha sonra siyah kayışlı, yuvarlak ve üzerinde taşlar bulunan saatine baktı. Henüz dükkanını açmasına 1 saat vardı. Sabah sabah bir çayın iyi gideceğini düşünerekten Madam Puttifott’a gitmeye karar verdi. 6 kapalı devasa tahta dolabına yöneldi. Kapıyı açarken her sabah duyduğu kulak tırmalayan sesi duydu ,bundan hep rahatsız olmuştu fakat hiç onaramamıştı. Seri olması gerektiğini düşünerekten hemen mavi pantolon , beyaz badi ve mavi bir cüppe aldı. Kafasına da mavi bir kasketi tercih etti. Daha sonra aynasının karısına geçerek saçlarını taradı, kafasıyla üzerindekileri onayladıktan sonra hemen cisimlendi.

Yaklaşık 5 saniyelik bir süre zarfından sonra kendini çay dükkanının önünde buldu. İçerisi fazla kalabalık sayılmazdı. Zaten buraya genelde kahvaltı için gelinirdi ve en kalabalık olduğu saatler bu saatlerdi. Yani çok işlek bir dükkan değildi. Dükkan sahibine hep acırdı Alyssa ve hep acaba buranın sahibi geçimini nasıl sağlıyor diye düşünürdü. Buranın sahibinin Londra’nın en fakir insanı olarak tanımlardı. Birçok kişide Alyssa’ya katılırdı. Düşüncelerini kapı ağzında bırakarak tahta kapıyı araladı. İçeriden sızan çay ve kahvatı kokuları hemen burun direklerine geldi. Guruldayan karnını derhal susturmak için kapı ağzından uzak bir masaya oturdu. Etrafını gözlerken garsonu beklemeye koyuldu.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... C.tesi Ocak 17, 2009 11:58 pm

Sabahın ilk ışıkları göz kapaklarını yavaş yavaş açtırmıştı. Yatağından huzursuzca kalktı. İçindeki yaşam sevinci sönmüştü. Dünyası kararmıştı. Dün gece yaşadıkları aklına gelince istemedende olsa afallladı. Kendini koridora attı. Koridorun bir köşesindeki buz gibi mermere oturdu. Başını ellerinin arasına aldı ve gözlerini tavana dikti. İçinde fırtınalar kopuyordu. Sessizdi. Sadece tavanı izliyor. Boş boş düşünüyordu. Kendini toplaması gerekiyordu. Gözlerini açtı ve kapadı. Başı dönmeye başlamıştı. Zorlukla oturduğu yerden kalktı. Kendini banyoya attı ve kafasını buz gibi suyun altına soktu. Saçları ıslanmıştı. Saçlarından buz gibi su damlaları mavi gözlerinden aşağıya süzülüyordu. Temiz bir havlu alarak saçlarını kuruladı. Çok kötü bir durumdaydı. Bu hali kendine hiç yakıştıramıyordu. Saçları karışmış mavi gözleri kan çanağına dönüşmüştü. Kendini toparlamaya bugünden başlayacaktı. Yeni bir sayfaya başlamıştı hayatında. Temiz bembeyaz bir sayfaya... Tekrar odasına döndüğünde kalbinde ne zamandır hissetmediği bir boşluk hissetti. Üzerini değiştirdi ve saçlarını bir şekle soktuktan sonra kendisini dışarıya attı. Nereye gideceğini bilmiyordu. Boş boş yürürken önünde bi bank gördü. Yavaşça banka oturdu. Gözlerini yoldan geçen insanlara dikti. Tam o anda yanında çok yakınında bir ses hissetti:

''- Ee şeyy oturabilirmiyim acaba? ''

Alex gözlerini yanında duran kişiye çevirdi. Karşısında sade ve hoş görünümlü bir bayan duruyordu. Alex yavaşça başını evet anlamında salladı. Bayan yanına oturdu. Uzun süre hiç konuşmadılar. Alex yandan yandan mavi gözleriyle kızı süzüyordu. Pembe montu yeşil gözleriyle bağdaşmış ve şeker bir görüntü oluşturmuştu. Tam bir şey demek için ağzını açmıştıki aniden yerinden kalktı. Arkasına bakmadan yürümeye başladı. Sonunda Madam Puddifood'un çay dükkanının önünde durdu. Hızlı yürüyüşten ayakları ağırmıştı. Bide üşümüştü galiba. Kapıyı yavaşça açtı. Dışarıdaki sıcak hava ve sesler hemen yüzüne yansıdı. Yüzüne biraz tebessüm vererek içeriye. girdi. Gözlerini masalar arasında gezdirdi. Boş masalar vardı fakat gözü kapının yanındaki masada tek başına oturan bir bayana takıldı. Yavaşça yanına gitti ve mavi gözlerini kadının üzerine dikerek :

''- Acaba oturmamda bir sakınca varmı ? '' dedi. Kadının cevap vermesini beklerken boynuna takdığı atkıyla oynamaya başladı.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Paz Ocak 18, 2009 12:35 pm

Garson gelmeden yanında bir bey belirdi.Fark etmişti fakat ilgisizliğe vermeyi düşünüyordu. Ona bakmayınca gider diye düşünürken adamın ses telleri konuşmasını sergiledi. Adam çok kalın olmayan ama soğuk bir tavırla ''- Acaba oturmamda bir sakınca var mı ? ''Dedi. Alyssa sonunda adamla konuşması gerektiğini farkına vardı. Bir süre adama baktı daha sonra oda ince ve uykulu sesini ortaya koydu. “ Buyurun oturabilirsiniz” dedi, umursamaz bir tavırla. Adamın o kadar boş masa varken yanına oturmak istemesini de garipsedi. İçindeki neden, niçin, acaba gibi soruları kafasından attı ve adamın oturmasını izledi.Adam tam karşınsa otururken bir yandan da atkısını ve paltosunu çıkartıyordu. Adamla konuşmayı hiç niyeti yoktu. Ama adam pek istekli gözüküyordu. İstemeciğinden dolayı adamdan hep gözlerini kaçırırken “keşke artık bir garson baksa “ diye düşündü. Düşünceleri gerçekleşmişti ki madam Elena yanlarında belirdi. Tiz sesi ile “ Buyurun ne alırdınız acaba? ” dedi. Alyssa önce karşısında oturan adama baktı, birkaç dakika onun söylemesini bekledi fakat ondan ses çıkmayınca madam Elena’ya döndü ve ;

-“Ben açık bir çay ve yanına sosisli simit alayım.” Dedi.

Daha sonra madam Elena karşımda oturan adama aynı soruyu sordu. Adamın düşünüyormuş gibi bakışları vardı. Adama bakmak yerine yan masadaki konuşmaları dinleyen Alyssa gözlerini o masadan ayıramadı.”Biliyor musun gelecek postası bakanlığa karşı çıkmış. Bankalık hakkında yazdığı bilgilerden dolayı bakanlık soruşturma açacakmış. Olay o kadar büyükmüş ki, olay yüce konsey karşısında değerlendirilecekmiş.” Alyssa bu sözleri dinledikten sonra kendi kendine “ Acaba ne yazdı da olay bu kadar büyüdü “ diye düşündü. Gerçi editörü tanırdı, tam olarak bir çatlaktı. İnsanlar üzerine komik, korkunç, iğrenç ve yalan haberler çıkarmaya bayılırdı bu neredeyse onun hobisiydi. Yine bir şey yapmıştır diye düşünerek tekrar masaya baktı. Garson gitmişti anlaşılan karşısındaki adam siparişini söylemişti. Masada sessizliği tercih eden Alyssa karşısındaki adam ile dialoğa geçmedi. Ama adam hala konuşmak istercesine gözlerini Alyssa’ya dikmişti. Aslında Alyssa sıcakkanlı bir insandı. İnsanlarla sohbet etmeyi severdi ama karşısındaki hakkında pek bilgi sahibi olmadığı için konuşmak istemiyordu. Gerçi adam kötü biri olsa kesinlikle yanına oturmazdı diye düşündü bunu için adamla dialog başlattı.

-“Ehem.. Neden yanıma oturmayı tercih ettiğinizi öğrenebilir miyim acaba ?”

En çok merak ettiği soru artık ağzından boşalmıştı, şimdi ise cevabı beklemekteydi.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Paz Ocak 18, 2009 1:23 pm

Alex atkısını sağa sola çekiştirirken karşısındaki bayan konuşmaya başladı:

“ Buyurun oturabilirsiniz”

Alex hafifce gülümseyerek koltuğu çekip oturdu. Kendini koltuğun rahatlığına bırakınca bütün herşey bir anlığına bile olsa aklında silindi. Bir kaç saniye için gözleri kapadı. Kararan dünyasında gözlerini kapayınca aydınlık doğuyordu. Gözlerini tekrar açtığında garson yanıbaşlarına gelmişti. Yanındaki bayan siparişini söylemişti. Alex'in canı hiç birşey istemiyordu.

'' Ben bir kahve alabilirim'' dedi kararını değiştirerek. Gözlerini karşısında duran bayana daha hiç çevirmemişti. Gözleri hep cama, çok uzaklara dalıyordu. Ellerini birleştirdi ve rahatça arkasına yaslandı. Dışarıdaki insanlar değişik bir görüntü oluşturmaktaydı. Koşuşan çocuklar gülümseyen bayanlar ve belkide bir yere yetişmek için cabalayan baylar. Hepsi gözüne çok güzel görünmüştü Alex'in dalıp gitmiştiki yanlarında tekrar beliren garsonun masaya kahvesini bırakana kadar. Kahvesini parmaklarının arasına aldığında sıcağı bütün vücuduna yayılmıştı. Yavaş yavaş dudaklarının arasına götürdü kahvesini. Kahvenin dumanı yüsünde yayılmaya başladı. Kahvesinden bir yudum altıktan sonra masanın üzerine bıraktı. Karşısındaki bayan ne yapıyor hiç bilmiyordu. İlgilenmiyordu doğrusu. Yalnız kalmamak için oturmuştu oraya. Bayan konuşmak için ağzını açmıştı. Alex bunu farketmemişti bile şimdide gözü ilerdeki köpeklere takılmıştı.

-“Ehem.. Neden yanıma oturmayı tercih ettiğinizi öğrenebilir miyim acaba ?”

Alex gelicek sorunun böyle birşey olacağını tahmin edebilmişti. Hafif bir gülümsemeyle konusmaya başladı :

-''Yalnız oturmamak için. Rahatsız olduysanız tabikide kalkabilirim. Gördüğünüz gibi konuşmuyorum zaten. ''

Alex böyle durumlarda ne diceğini iyi biliyordu. Tekrar kahvesini dudaklarının arasına götürdü bu sefer mavi gözlerini kadınla masanın arasındaki boşluğa dikmişti.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Paz Ocak 18, 2009 1:51 pm

Adama sorusunu sorduktan sonra karşısındaki adam ilk kez kendisine çevirmişti gözlerini. Gerçekten çok güzel gözleri vardı, masmaviydi.Adam saniyelerin ardından Alyssa’ya pek bir umursamaz tavır takınarak;

-''Yalnız oturmamak için. Rahatsız olduysanız tabiî ki de kalkabilirim. Gördüğünüz gibi konuşmuyorum zaten. '' dedi.

Adamın çıktığı sert tavra Alyssa biraz şaşırmıştı. Ama erkeklerin bu tür sözlerine alışkındı. Adama onun istediği gibi bir cevap verecekti ama önce önünde duran ve enfes kokan Elena hanımın getirdiği çaydan yudumladı. Enfes çay kokusu bütün vücudu sarmıştı. Bir anda içi de ısınmıştı. Eline aldığı fincanı tekrar tahta masaya bırakıp karşısındaki mavişe döndü;

-“Sanırım yanlış anladınız, ima etmek istediğim rahatsız olduğum değil neden tek oturmadığınızdı. Sadece tek oturmayı sevmiyorum diyebilirdiniz bu ters tavrınızdan rahatsız olmadım diyemem ama alışkınım diyebilirim. Madem tek oturmayı sevmiyorsunuz bunun sebebi sohbeti sevdiğinizdir. Gevezelik etmek istemem ama çok suskunsuzunuz bir derdiniz varsa paylaşabiliriz ?”

Dedi ama kendi söylediklerinden emin değildi. Çünkü bir derdi olsa kendi tanıdıkları yerine tanımadıkları kişileri seçmezdi. Bu normaldi. Bu yüzden adamın “ hayır derdim yok” diyeceğini biliyordu. Ama içinden bir ses adamla sohbet etmesini söylüyordu. Bu yüzden dilinden hızla uçuşan kelimelerin ardına tekrar birkaç kelime sıkıştırdı.

-“Madem beraber oturduk, konuşmamamız için bir sebep göremiyorum. İzninizle kendinizi tanıtmanızı istiyorum ?”

Biraz sert olmuştu ama artık çok geçti. Bütün kelimeleri yaklaşık 1 dakika önce telafuz etmişti. Artık adamın yüzüne bakmıyor çayının içinde süzülen şeker parçalarını izliyordu belki de bakacak yüzü yoktu. Artık yan masayla da ilgilenmiyordu. Aslında orayı da merak ediyordu ama bunu gelecek postasından öğrenebilirdi.çayını eline alarak birkaç yudum aldı. Zorla yutuyor gibi bir hali vardı.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Paz Ocak 18, 2009 5:15 pm

-“Sanırım yanlış anladınız, ima etmek istediğim rahatsız olduğum değil neden tek oturmadığınızdı. Sadece tek oturmayı sevmiyorum diyebilirdiniz bu ters tavrınızdan rahatsız olmadım diyemem ama alışkınım diyebilirim. Madem tek oturmayı sevmiyorsunuz bunun sebebi sohbeti sevdiğinizdir. Gevezelik etmek istemem ama çok suskunsuzunuz bir derdiniz varsa paylaşabiliriz ?”

Alex bayanın bu tepkisine şaşırmamıştı alaycı bir gülümsemeyle ağzını açmıştı. Ama karşısındaki bayan sözleri Alex'in ağzına tıkarmışcasına konuşmaya devam ediyordu.

-“Madem beraber oturduk, konuşmamamız için bir sebep göremiyorum. İzninizle kendinizi tanıtmanızı istiyorum ?”

Alex sonunda böyle olacağını biliyordu. Gülümsedi ve konuşmaya başladı :

''Sizin yanınıza oturmam konuşmamı gerektiriyorsa elbette konuşurum fakat sizinde yalnız kalmayı istemeyeceğinizi düşündüm. Ondan buradayım'' dedi. Sonra kahvesinden bir yudum aldı. Bakışları yine başka yerlere kayıyordu. Dikkatini bir türli toplayamıyordu.

''Ben Alex Kevin Evans Hogwarts Cadıcılık ve Büyücülük Okulu'nda Mitoloji profesörüyüm ya siz bayan'' dedi umursamaz dalga geçer bir tavırla. Alex budu işte hiç bir şeyi dikkate almayan başı buyruk sadece kendini düşünen biriydi. Bu özellikleri yalnız kalmasını sağlıyordu. Ama Alex yalnızlıktan şikayetçi değildi. Başını dinlemek için oldukça vakti oluyordu.

Saatin ilerlemesiyle Madam Puddifoot'un Çay Dükkan'ı dolmaya başlamıştı. Etraftaki sessizliği kapı gıcırdıları ve bir kaç '' Hoşgeldiniz'', ''Merhaba'' sözleri bozuyordu.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Salı Ocak 20, 2009 7:24 pm

Cevabını beklerken sonunda karşısındaki mavi gözlü bey efendi ağzını açmaya cesaret bulabilmişti ;

-''Sizin yanınıza oturmam konuşmamı gerektiriyorsa elbette konuşurum fakat sizinde yalnız kalmayı istemeyeceğinizi düşündüm. Ondan buradayım''

Onun düşüncelerine sahip çıkmıştı, Bu durumla çok fazla karşılaşmazdı Alyssa bu yüzden şaşırmıştı. Sonradan ise kendini tanıtacağını söylemişti onu dört gözle bekliyordu. Acaba karşısında oturan kimdi? Sorularına cevap aracasına karşısındaki adama bakarken sonunda karşısındaki konuşmayı başarmıştı;

-''Ben Alex Kevin Evans Hogwarts Cadıcılık ve Büyücülük Okulu'nda Mitoloji profesörüyüm ya siz bayan''

Kendini tanıtmış şimdide kendisinden bekliyordu karşısındaki adam. Konuşmasını bitirdikten sonra tekrar sıcak kahvesine dönmüştü. Alyssa’da cümlelerini provalıyordu. Karşısında kendi eski okulunun bir profesörü duruyordu. Acaba ne demeliyim diye düşünürken Alex Alşyssa’ya döndü ve artık bir şeyler söylemesini beklermişçesine onun gözlerine bakmaya başlamıştı. Alyssa’da eli ayağı birbirine dolaşarak söze girişti ;

-“Bende bir dükkan sahibesiyim Alex. Adım Alyssa Alyssa R’ose. Pek köklü olan R’ose ailesindenim. Dükkanım ise asa dükkanı. Asalarla bir bütünümdür en yakın dostum asamdır. Tabi bunun satmayan bir kişinin anlayacağını düşünmüyorum”

Dedi, çünkü gerçekten öyle düşünüyordu. Alex’in umursamaz kişiliğine karşı bilgin bir kişilik taslamıştı. Aslında genelde bu kadar bilgin değildi ve ders çalışmaktan nefret ederdi. Aklı bir karış havada olanlardı. Hırslıydı. Ama kendi ile ilgili bu kadar bilgiye gerek duymadı. Kelimler ağzında düşüncelerde beyninde uçuşurken etrafı izlemeye koyuldu. Kendi cümlelerine son verdiğine göre bu sefer sohbeti Alex başlatmalıydı.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Çarş. Ocak 21, 2009 1:13 pm

-“Bende bir dükkan sahibesiyim Alex. Adım
Alyssa Alyssa R’ose. Pek köklü olan R’ose ailesindenim. Dükkanım ise asa
dükkanı. Asalarla bir bütünümdür en yakın dostum asamdır. Tabi bunun satmayan
bir kişinin anlayacağını düşünmüyorum”

Alex isminin Alysaa olduğunu öğrendiği kızı
dinlerken kahvesini bitirmişti. Ufak bir el hareketiyle yenisini istedi. Ne
diyeceğini bilmiyordu. Boş boş oturuyordu. Saten bu masaya otururken amacıda
konuşmak değildi ki…

Garson yeni kahvesini getirip masanın üzerine
koymuştu. Alex hemen sıcacık kahveye atıldı. Buz gibi havayı yumuşatırdı belki…
Kahvesinden birkaç yudum aldı. Gözlerini dışarıda insanlar ve duvarlar arasında
gezdirmeye başladı. Canı sıkılmıştı. Kalkıp gitmek istiyordu. Israrla kahvesini
bitirmeye çalıştı. İçinde bir huzursuzluk vardı. Bir an önce Hogwarts’ın
açılmasını istiyordu. Orada bütün sıkıntılarını, geçmişini unutacağını biliyordu. Yada öyle zannediyordu. Birkaç dakikadır
konuşmuyorlardı. Alex sıkılmaya başlamıştı. Artık konuşması gerektiğin
biliyordu.

‘’Nasılsınız’’dedi. Asil bir ses tonuyla. Aslında hiç böyle
biri değildi. Başına buyruk. Karşısındakine değer vermeyen bencil bir insandı. Bu yüzden hiç arkadaşıda
yoktu.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Çarş. Ocak 21, 2009 1:30 pm

Kelimeler ağzından uçup gidince sustu. Belki hızlı konuşmuştu ama Alex’in anladığına emindi. Tabi bu düşünce sadece söyleyince oluşmuştu. Alex’in birkaç dakikadır onunla ilgilenmediğini fark edince acaba anlamadı mı diye düşündü. Bu sırada Alex’in kahvesini yenilediğini fark etti. Önündeki çayda buz gibi olmuş olmalıydı. Artık önünde içini ısıtabilecek bir dostu yoktu ve artık yan masayla da ilgilenmiyordu. Alex’in onunla değil de duvarlarla ilgilendiğini görünce çok sinirlenmişti ama belli etmemişti. Sonuçta Alex konuşmak istemiyor olabilirdi ve kimseyi zorla konuşturamazdı böyle bir lüksü yoktu. Alex onunla ilgilenmeyince etrafa bakında, ufak bir çocuk arıyordu. Bugün ki gelecek postasını okumamıştı. Bir ufaklık arıyordu fakat ortalıkta kimse gözükmüyordu. Tam sıkılmıştı kalkmaya yeltenmişti ki Alex hiç ortama uymayacak olan ‘’Nasılsınız’’ dedi. Alyssa şaşırmıştı, zaten yarım saattir oturuyorlardı ve nasıl olduğunu görüyordu.Bu yüzden soruyu cevaplamayıp konuyu değiştirmeye karar verdi. Yüzüne bir tebessüm yerleştirerek ;

-“Sorduğun sorunun saçma olduğunu farkındasın herhalde Alex. Bu yüzden cevap vermeye gereksinim duymuyorum. Gelecek postası almaya gidiyorum acaba benimle gelir misin?

Çok mu hızlı giriştim diye düşünürken ikisinin de önünde bulunan içecekleri fark etti ve tekrar konuştu;

-“Tabi içecekler bitince”

Dedi kızarak.Sonrada sıcak çayı bir dikişte bitirdi. Sonrada ağzında oluşan kızarıklık ve acıyan yanığını fark ettirmemek için ağzını açmamaya karar verdi.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Çarş. Ocak 21, 2009 4:28 pm

-“Sorduğun sorunun saçma olduğunu farkındasın
herhalde Alex. Bu yüzden cevap vermeye gereksinim duymuyorum. Gelecek postası
almaya gidiyorum acaba benimle gelir misin?

-“Tabi içecekler bitince”

Alex şaşırmıştı. Kahvesini hemen içti. Neden
saçma diye düşünmüyordu aslında. Böyle tepki verebileceğini düşünmemişti.
Aslında fazla umurunda değildi. Kahve bardağını sertçe masaya koydu ve ayağa
kalkarak.

‘’Sen git benim biraz işim var’’dedi ve aynı şekilde çay dükkanının kapısını
sertçe vurarak çıktı. Yollarda boş boş dolaşıyordu. Az önce tanıştığı kız
aklıdan uçup gitmişti bile. Yaptığı bu hareketi fazla sevmemişti aslında.
Muggleler bu harekete ‘’Terbiyesizlik’’ diyordu. Kendi dillerince. Alex
sokaklarda biraz daha dolaştıktan sonra evine gitti. Hogwarts’ın açılışını
heyecanla beklemekteydi.

Out: kısa oldu kusura bakma. Aceleye geldi.

Konu: Geri: Sabah Kahvaltısı... Çarş. Ocak 21, 2009 5:34 pm

Rp Bitmiştir... Kilit !!