Öğretmen Alımı

Birilerine yardım etmek istiyorum diyorsanız bu işte profesör olmalısınız.


Ad & soyad :
Neden :
Örnek RP :

Ece; burayla bende ilgilenmek istiyorum. Formu doldurmama gerek varmı ?

Ad & soyad : Mirabella Grazia Caroline
Neden : siteye katkı için
Örnek RP :



İlk defa görmüştü onu, "Allah'ım bu gerçek olamazdı." diye düşünüyordu. Okyanus gözleriyle ona bakarak şarkı söylüyordu. Pürüssüz, insanı başka aleme götüren bir sesi vardı. İyiki buraya gelmişim diye düşündü.Gözünü ondan ayıramıyordu ve çocukda öyle ona bakıyordu. Çocuk gitara her vuruşunda Mirabella'nın kalbinden de bir parça götürüyordu sanki. Sahneye çıkıp onunla birlikte şarkı söylemek istiyordu.

Anlgelia'nın doğum günü vardı ve doğum gününde çalmaları için amatör bir gurup ayarlamıştı. Rock müziği çok seven Mirabella o günün gelmesini dört gözle bekliyordu. O gün için en özel kıyafetini seçmişti, siyah üstü sarı payetlerle işlenmiş mini elbisesi... Bu elbiseyi en özel günlerinde giyerdi ve Angelia onun en önem verdiği insandı. Bu gün giymeyecekti de ne zaman giyecekti.

O gün gelmişti, sabah erken kalkan Mirabella, her şeyin en iyi şekilde olmasını istiyordu. Kahvaltısını yapıp hemen hazırlanmaya başladı. Elbisesini özenle üstüne geçirdi, en güzel saç modelini uyguladı kendisine. Aynaya baktığında "Bu süper olmuş" diye düşündü, aynadaki yüz parlıyordu sanki.

Angelia'yı evinden almak için evden çıktı. Kapıyı çaldı, kapıyı Angelia açtı. Biran ona bakakalmıştı. Oda harika gözüküyordu, kırmızı bir elbise giymişti, saçları yüzünü okşuyordu, gözlerinin içi ışıl ışıldı. Her saniye gülümsüyordu onun mutlu olması Mirabella'yı da mutlu ediyordu. Ona sarılıp,

"İyiki doğdun canım, harika görünüyorsun." dedi Mirabella

"Çok teşekkür ederim Mirabella sende öyle. İyiki varsın dostum." diye kaşılık verdi Angelia.

Angelia'yıda evden alıp yola koyuldular.Yolda yürürken "Her şey nasıl?" diye soruyordu Mirabella'ya. Bugünün güzel ve özel oluşundan bahsetti durdu Mirabella.

İçeri girdiklerinde her şey mükemmel gözüküyordu, bu büyü bozulmasın istiyordu. Kendilerine ayrılmış masayı bulup oturdular, hemen hemen herkes gelmişti. Herkesle merhabalaşıp gurubun çıkmasını beklediler. İşte o andaydı sıra ışıklar söndü, dumanlar çıkmaya başladı, sadece sahne parlıyordu. Tek Tek gurup üyeleri sahneye çıktılar. "Aman tanrım! Bu ne göz ama..." diye düşündü Mirabella. Solistten kendini alamıyordu. Oda ona bakıyordu ve şarkısını ona hitap ediyor gibi düşünüyordu. Biran her yer kararmış, yalnız bir o, bir de Mirabella kalmış gibi hissediyordu.

Öyle gece boyu bakıştılar. Mirabella hayatının erkeğini bulmuş gibi hissediyordu. Bir kuş gibiydi, bıraksan uçacaktı kalbi. Gecenin ilerleyen saatlerinde Angelia Mirabella'nın kolundan çekip solanun azcık dışına doğru çıkarttı, gülüyordu Mirbella'ya.

"N'oldu, söylesene çatlatma adamı?" dedi Mirabella.

"Solist senden hoşlanıyormuş." diye cümlesini bitirip gülmeye başladı Angelia.

Ne diyeceğini şaşıran Mirabella şaşkınlıkla orada öylece kaldı, ta ki Angelia kolundan dürtene kadar,

"Gerçekten mi? Emin misin Angelia?" dedi.

"Gerçekten, şimdi kuliste seninle konuşmak istiyor." dedi Angelia. Yerinde duramayan Mirabella, hızlı adımlarla kulise gitti. İçeri girdiğinde o sahnedeki dev gitmiş, masum bir çocuk gelmişti.

Elini uzatıp, "Merhaba, ben Jack" dedi.

Eynı şekilde Mirabella da elini uzatıp kendini tanıttı. Bi süre sessizce oturdular. Jack her seferinde bir şey söyleyecek gibi oluyor ama cesaretini bi türlü toplayamıyordu. Sonun da konsumaya başladı,

"Neyi, nasıl diyeceğimi hiç bilmiyorum. Senden gerçekten çok hoşlandım. Böyle pat diye söylenir mi, bilmiyorum ama söylemem gerek diye düşündüm. Bir şeylere hemen başlamak zorunda değiliz, birbirimizi tanımak için bi şans verebilir misin bana?" dedi. Bütün bunları bir nefes de demiş gibi derin bir nefes aldı sonra cevap beklmek için Mirabella'ya döndü.

Mirabella ne diyeceğini bilemiyordu kızarmıştı bir o kadar da heyecanlıydı. Kendine zaman kazandırmak istercesine etrafına bakındı, cesaret toplama çabası içersindeydi. Ne diyebilirdi ki, hiç bilmiyordu. Biraz daha düşündükten sonra zamanı dolmuş gibi derin bir nefesle Jack'in suratına baktı ve gülümsedi.

"Benim de o şansa ihtiyacım var." diyebildi sadece. Bu cevabı duyan Jack seviçten ne yapacağını şaşırmıştı.

İçerdeki sesler kesilmiş, parti bitmişti, herkes evlerine dağılıyordu. Biran kapı çaldı, içeri Angelia girmişti.

"Gidiyoruz Mirabella, geliyor musun?" bunu soran Angelia'ydı. Mirabella Jack'in suratına baktı, bir şey demesini bekliyordu. Jack de bunu anlamış olmalı ki,

"Ben bırakabilirim seni eğer istersen" dedi. Mirabella Jack'e evet anlamında başını sallayıp, Angelia'ya "Sen gidebilirsin. Sonra görüşürüz." dedi

"Peki o zaman sen bilirsin, görüşürüz." dedi ve gitti Angelia.

Eve kadar uzun uzun sohbet ettiler, Mirabella ve Jack. Birbirlerine hayatlarından bahsettiler. Jack de Aynı Mİrabella gibi safkan büyücü ailelerindendi. Farklı bir asaleti olduğunu düşünüyordu Mirabella. Eve kadar gülüşmeleri ve sohbetleri bitmemişti. Sırf birlekte yürümek için buharlaşmak veya başka bir yöntemi kullamamışlardı eve gitmek için. Ayrılma vakti gelmişti, Mirabella'nın evinin önünde durdular.

"Bu gece benim için çok özeldi." dedi Jack.

"Benimde öyle..." diye karşılık verdi Mirabella. İkiside birbirlerine gülümsüyorlardı. Görüşürüz diyerek yollarını ayırmışlardı ki,

"Seni bir daha ne zaman görebilirim?" dedi Jack.

arkasını dönen Mirabella ise,

"Yakında..." diyerek yoluna devam etti.


out: baş profesörlüğe başvururken kullandığım rp'dir.

tamam canım sen iste yeterki

Eee Ece benim ki ??

Biliyorum. Bu rp yi çok önceden yapmıştım. Bide o zamanki durumlarımdan yollıyım dedimm